Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

Był chyba najbliższym mi wewnętrznie człowiekiem, chociaż nigdy o tej bliskości ani z Nim, ani z nikim innym nie mówiłem. Rozmawialiśmy słowami i bez słów, komentowaliśmy wydarzenia i wypowiedzi przy stole w jemu tylko właściwy sposób: gestem, uśmiechem, drgnieniem oka… – tak o św. Janie Pawle II pisze abp Józef Michalik w wydanej niedawno przez Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskiej książce “To były Lekcje życia. Wspomnienia ze spotkań ze św. Janem Pawłem II… i nie tylko”.

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski w latach 2004–2014, a od 2016 roku arcybiskup senior archidiecezji przemyskiej w formie dziennika utrwala wydarzenia ze swojego życia, w którym dużą rolę odegrał Jan Paweł II.

“Wspomnienia, zaczerpnięte z osobistych spotkań i korespondencji, w sposób duchowy gromadzą nas wokół proroka naszych czasów, wielkiego Rodaka – św. Jana Pawła II” – napisał we wstępie do książki metropolita przemyski Adam Szal. Redaktorzy publikacji, Marta Dalgiewicz i ks. Witold Ostafiński, w swoim słowie dodają, że autor, jako świadek wielu wydarzeń “zręcznie wyeksponował drogę, na której Jan Paweł II stawał się święty i to nie w oderwaniu od świata, ale w poczuciu solidarności z wszelką ludzką słabością, jaka istnieje w świecie i Kościele, pośród codziennych trudów, kłopotów i narzekań”. “Teksty te pomagają nam lepiej poznać i zrozumieć postać świętego papieża i pokazują nie tylko jego związki z ludźmi, ale także z niebem” – czytamy w słowie wstępnym.

Abp Józef Michalik pisze w książce, że Jan Paweł II “był człowiekiem wiary mocnej ciszą, która była „krzykiem” świadectwa wobec innych, ale też promieniował pięknem zwykłego, jakże autentycznego człowieczeństwa”. Wspomina, że pewnego razu zapytał: „Czy wy tam o mnie na tej waszej Konferencji Episkopatu pamiętacie? Czy wspominacie mnie czasem?”.

“Gdy powiedziałem kiedyś, że szkoda, że wraz z jego śmiercią zmarnuje się tyle wiedzy, uśmiechnął się tylko” – pisze abp Michalik.

Na ostatnich kartach publikacji Arcybiskup wspomina swoje ostatnie spotkanie z Janem Pawłem II, które miało miejsce w marcu 2005 roku, na miesiąc przed jego śmiercią.

“W imieniu wszystkich biskupów, kapłanów i wiernych w Polsce podziękowałem (czułem, że powinienem to zrobić) Ojcu Świętemu za jego przykład wiary i miłości do ludzi, ucałowałem jego dłonie i poprosiłem o błogosławieństwo dla nas wszystkich – Ojciec Święty pobłogosławił i całkiem wyraźnie powiedział: „z Bogiem”. Dopowiedziałem jeszcze, że tak wiele osobiście zawdzięczam Ojcu Świętemu, wszystko co mam jako biskup, otrzymałem od Niego w dniu 16.X 1986 roku, kiedy jako jedynemu ofiarował swój rocznicowy dzień i udzielił święceń biskupich w bazylice św. Piotra.…” – czytamy we wspomnieniach.

“Odchodzę wzruszony z tego spotkania i to w bolesnym przekonaniu, że to już ostatnie moje ziemskie spotkanie z tym Wielkim Człowiekiem Kościoła naszego czasu, który tak ważny był w moim małym życiu” – napisał abp Michalik.

To były Lekcje życia/ BP KEP

NO COMMENTS