Wyszukano wyników: 1634
50 lat od pierwszego wydania Biblii Tysiąclecia (1965 – 2015)
O planach stworzenia Biblii Tysiąclecia poinformował we wrześniu 1958 r. na odbywającym się w Lublinie zjeździe teologicznym, benedyktyn o. Augustyn Jankowski OSB. Ponieważ środowisko naukowe KUL nie zdecydowało się wtedy na własne tłumaczenie, dlatego Opactwo Tynieckie wraz z Wydawnictwem Pallottinum, we wrześniu 1959 r. podjęło się realizacji tego projektu. Redaktorem naukowym wydania został o. Jankowski OSB a redaktorem wydania ze strony Wydawnictwa Pallottinum, ks. Kazimierz Dynarski SAC, wspólnie podejmowali oni główne decyzje dotyczące publikacji. Tłumaczenie nazwano początkowo Biblią Tyniecką, ze względu na źródło inicjatywy, którym był zakon benedyktynów z Tyńca. Ponieważ ukazało się ono na rok przed milenijną rocznicą chrztu Polski, określono je ostatecznie jako Biblia Tysiąclecia. Innym wytłumaczeniem ostatecznego tytułu tego dzieła, było novum, podjętego przez zespół polskich biblistów i Wydawnictwo Pallottinum, pierwszego w naszej 1000-letniej historii, zbiorowego i to z języków oryginalnych, prze
Watykan opublikował Instrumentum Laboris październikowego synodu
Kard. Baldisseri podkreślił wielkie zainteresowanie tematyką synodalną, o czym świadczy fakt że do dnia dzisiejszego do Watykanu napłynęło 99 odpowiedzi ze strony uprawnionych organizmów kościelnych, a także 359 uwag przesłanych przez diecezje, parafie, stowarzyszenia kościelne, spontanicznie sformułowane grupy, czy też poszczególnych wiernych. Napłynęły także materiały wypracowane przez wyższe uczelnie. Wskazał że punktem wyjścia obecnego „Instrumentum Laboris” jest Relacja III Synodu Nadzwyczajnego, który obradował w październiku ubiegłego roku. Jest on podzielony na trzy części: wysłuchanie wyzwań stojących przed rodziną, rozeznanie powołania rodziny oraz misji rodziny w świecie współczesnym.
Odpowiadamy nauczaniem
W odpowiedzi na wszystkie pokusy, nasz Zbawiciel - mogąc strącić szatana do piekła - nie użył swojej mocy a jedynie powtórzył treść Bożych przykazań, dając nam przykład swojej cierpliwości. Uczynił tak po to, abyśmy - kiedy cierpimy ze strony ludzi niegodziwych - odpowiadali raczej nauczaniem niż zemstą.
