Polski
Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.
“W tę tak drogą rocznicę, zapraszamy wszystkich w Europie: podążajmy razem […] Razem widać lepiej i pokornie się kroczy ku horyzontom światła i pokoju” – czytamy w komunikacie na zakończenie Zebrania Plenarnego Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE). Zebrała się ona w Rzymie od 23 do 26 września, w 50. rocznicę jej ustanowienia.
W spotkaniu CCEE wziął udział abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, który od 2016 roku pełnił też funkcję wiceprzewodniczącego CCEE. Podczas zebrania plenarnego CCEE w Rzymie zostało wybrane Prezydium na nową pięcioletnią kadencję. Metropolita wileński abp Gintaras Linas Grušas został wybrany nowym przewodniczącym Rady Konferencji Episkopatów Europy. Nowymi wiceprzewodniczącymi zostali arcybiskup Luksemburga kard. Jean-Claude Hollerich SJ oraz bp Ladislav Német SVD, biskup diecezji Zrenjanin, przewodniczący Międzynarodowej Konferencji Episkopatu św. Cyryla i Metodego w Belgradzie.
“Gratuluję nowemu Prezydium CCEE. Niech posługa w nowej kadencji przyniesie błogosławione owoce dla Kościoła w Europie i świecie” – napisał na Twitterze przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki, który zakończył swoją posługę na stanowisku wiceprzewodniczącego CCEE.
Gratuluję nowemu Prezydium CCEE. Niech posługa w nowej kadencji przyniesie błogosławione owoce dla Kościoła w Europie i świecie. @MediaCcee https://t.co/QZrhqAZ7hs
— Przewodniczący Episkopatu (@Abp_Gadecki) September 25, 2021
CCEE/ BP KEP
Publikujemy polskie tłumaczenie komunikatu po Zebraniu Plenarnym CCEE:
Podążajmy razem
Komunikat końcowy Rady Konferencji Episkopatów Europy
z Zebrania Plenarnego w 50. rocznicę jej ustanowienia
Ludy i Narody Europy, my, Biskupi Kościoła Katolickiego zjednoczeni z Ojcem Świętym Franciszkiem, otwieramy Wam nasze serca i odnawiamy względem Was szacunek i przywiązanie Ojców i Pasterzy.
Zebraliśmy się w Rzymie z okazji 50. rocznicy powstania Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE), organizmu który św. Paweł VI chciał utworzyć po Soborze Watykańskim II jako kolejny znak uwagi i bliskości Kościoła wobec umiłowanego kontynentu.
Obok czczonego grobu apostoła Piotra, umocnieni jego żywym świadectwem i utwierdzeni słowami Najwyższego Pasterza Franciszka, zwracamy się do was, drodzy Bracia i Siostry, aby wam powiedzieć, że jesteśmy z wami i że nasza misja przynagla nas, byśmy podążali razem ku przyszłości kontynentu zrodzonego z przeznaczenia do piękna i cywilizacji, dobra rozprzestrzenionego i utrwalonego w sercach, tradycjach, językach: w istocie, we wspólnym odczuwaniu, w duszy.
Jak wiadomo, historia Europy jest harmonijnym splotem szczególnych cech, które znalazły syntezę i spełnienie w osobie Chrystusa, Odkupiciela świata. I to jest dar, który Opatrzność uczyniła wraz z przybyciem Apostołów Piotra i Pawła, wraz ze świadectwem wiary aż do przelania krwi, i rozlała wszędzie poprzez drogi i mosty, wymianę i badania naukowe, liturgię i wspólną wiarę. Prawie tak, jakby Jerozolima i Ateny musiały znaleźć swoją przystań w Rzymie.
Wyzwania czasu, takie jak trudność prowadzenia dialogu, nieufność w spotkaniu z drugim człowiekiem, dominująca kultura materialistyczna, wywierają presję zarówno na wiarę chrześcijańską jak i na religię, i na cywilizację ludzką w ogóle. Nie możemy się bać, ale być zjednoczeni, a my – jako Pasterze i Obywatele – idziemy z wami, poszczególnymi osobami, rodzinami, ludami i narodami, aby być sługami waszej radości. Ludzie, którzy nas słuchacie: nasz głos nie jest potężny, ale niesie echo wieków: ma tylko jedno imię do głoszenia na dachach całego świata – Jezus Chrystus. On jest prawdziwą nadzieją Europy, bowiem jest prawdą, a tylko prawda czyni wolnymi.
Ojciec Święty Franciszek nie przestaje przypominać, że razem można się uratować, i że tego przesłania bardzo potrzebuje Europa. Zaprosił nas do podjęcia drogi synodalnej, aby słuchać wszystkich. Od zaraz pracujemy nad zorganizowaniem pewnej refleksji kontynentalnej i z ufnością czekamy na wysłuchanie tego, co powiedzą nam narody europejskie. Kiedy idzie się razem, kiedy ma się wspólny cel, rośnie wzajemny szacunek, rozwija się cierpliwość, a ten, kto jest na przodzie motywuje, dostosowuje tempo i nie narzuca się. Ale cel musi być jasny, solidny i piękny, czyli wzniosły, zdolny do zafascynowania, do pokonywania trudności i zmęczenia, wyzwalania najlepszych sił każdego z bohaterów.
Niech nikt nie boi się Ewangelii Jezusa: mówi nam ona o człowieku i Bogu, gwarancie ludzkiej godności, przypomina nam, że nikt nie jest sam, ani nie powinien być sam, że najsłabsi muszą być traktowani w sposób uprzywilejowany. Przypomina, że nie ma wolności bez drugiej osoby, ani postępu, ponieważ każda osoba jest dobrem dla wszystkich: osób, rodzin i państw. Synteza tego podążania razem leży w każdej osobie jako pragnienie i w Bogu jako zasadzie: On nie jest zazdrosny o ludzkie stworzenie, o jego pragnienie radości i nieskończoności. On jest raczej jego zasadą i przeznaczeniem.
W tę tak drogą rocznicę, zapraszamy wszystkich w Europie: podążajmy razem. Nasze słowa są słowami wiary, a także słowami z prawidłowego używania rozumu: pochodzą z tego samego źródła, ze Słowa Ojca, Chrystusa Pana. Tam, gdzie On jest, nie ma zapomnianych peryferii: tam bowiem znajdujemy Boga, wierzących i ludzi dobrej woli.
Z wami wznosimy wzrok do tego co przed nami, aby nie stracić drogi i nie zatrzymać się w strumieniach historii. Razem widać lepiej i pokornie się kroczy ku horyzontom światła i pokoju.
Rzym, 25 września 2021 r.
(Tłumaczenie z języka włoskiego: Biuro ds. komunikacji zagranicznej KEP)
