Wyszukano wyników: 503
50 lat od pierwszego wydania Biblii Tysiąclecia (1965 – 2015)
O planach stworzenia Biblii Tysiąclecia poinformował we wrześniu 1958 r. na odbywającym się w Lublinie zjeździe teologicznym, benedyktyn o. Augustyn Jankowski OSB. Ponieważ środowisko naukowe KUL nie zdecydowało się wtedy na własne tłumaczenie, dlatego Opactwo Tynieckie wraz z Wydawnictwem Pallottinum, we wrześniu 1959 r. podjęło się realizacji tego projektu. Redaktorem naukowym wydania został o. Jankowski OSB a redaktorem wydania ze strony Wydawnictwa Pallottinum, ks. Kazimierz Dynarski SAC, wspólnie podejmowali oni główne decyzje dotyczące publikacji. Tłumaczenie nazwano początkowo Biblią Tyniecką, ze względu na źródło inicjatywy, którym był zakon benedyktynów z Tyńca. Ponieważ ukazało się ono na rok przed milenijną rocznicą chrztu Polski, określono je ostatecznie jako Biblia Tysiąclecia. Innym wytłumaczeniem ostatecznego tytułu tego dzieła, było novum, podjętego przez zespół polskich biblistów i Wydawnictwo Pallottinum, pierwszego w naszej 1000-letniej historii, zbiorowego i to z języków oryginalnych, prze
Homilia: Niedziela Dniem Człowieka. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa
Tegoroczna procesja Bożego Ciała prowadzi nas od medytacji nad niedzielą jako „Dniem Kościoła”, poprzez „Dzień Rodziny”, „Dzień Wiary”, do niedzieli jako „Dnia Człowieka”. Wiodła od Dnia Kościoła (dies Ecclesiae), w którym lud Boży gromadzi się na niedzielną Eucharystię, która tworzy Kościół. Poprzez Dzień Rodziny (dies familiae), kiedy spełnia się pragnienie budowania trwałego życia rodzinnego. Dzień Wiary (dies fidei), gdzie dojrzewa w człowieku rzeczywista więź z żywym Bogiem. Aż po Dzień Człowieka (dies hominis).
Abp Gądecki na uroczystościach 500-lecia urodzin św. Filipa Neri
Przewodniczący KEP podkreślił rolę rozpoczętego przez św. Filipa wielkiego dzieła, jakim były oratoria, które zmieniły oblicze ówczesnego Rzymu. Ten święty stygmatyk Ducha Świętego gromadził wokół siebie kapłanów, zakonników, mieszczan i artystów na wspólnej modlitwie, konferencjach i dyskusjach na aktualne tematy czy rekolekcjach. Organizował też koncerty i nabożeństwa, w czasie których śpiewane były pieśni w formie dialogowanej. A ta forma wokalno-instrumentalna, jak zaznaczył arcybiskup, przyjęła od miejsca pierwszych wykonań właśnie nazwę oratorium.
Beatyfikacja Klary Szczęsnej
Uroczystej Mszy św., w czasie której dokonano aktu beatyfikacji Klary Szczęsnej przewodniczył legat papieski kard. Angelo Amato, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Po akcie pokutnym kard. Stanisław Dziwisz powtórzył wobec kard. Angelo Amato prośbę, skierowaną wcześniej do Ojca Świętego, o beatyfikację czcigodnej służebnicy Bożej.
