English
Abp Marek Jędraszewski
Metropolita Krakowski
Wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Ksiądz Arcybiskup Marek Jędraszewski urodził się dnia 24 lipca 1949 roku w Poznaniu. Maturę uzyskał w 1967 roku w I. Liceum Ogólnokształcącym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Następnie, w latach 1967-1973, studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu i na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu.Dnia 24 maja 1973 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. abp. Antoniego Baraniaka. W 1974 roku uzyskał licencjat kanoniczny z teologii na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu na podstawie pracy „Problematyka osoby w filozofii Gabriela Marcela” (promotor: ks. prof. Ludwik Wciórka). W latach 1973-1975 był wikariuszem w parafii pw. św. Marcina w Odolanowie k. Ostrowa Wlkp.
W 1975 roku abp Antoni Baraniak skierował ks. Marka Jędraszewskiego na studia specjalistyczne, które odbył na Wydziale Filozofii Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie. W czerwcu 1977 roku uzyskał licencjat z filozofii na podstawie pracy „La filosofia del simbolo religioso di Paul Ricoeur” (wyróżniona złotym medalem Uniwersytetu Gregoriańskiego), natomiast dnia 20 grudnia 1979 roku obronił pracę doktorską „Le relazioni intersoggettive nella filosofia di Levinas” (promotor: prof. Simon Decloux SJ, praca nagrodzona złotym medalem Ojca Świętego Jana Pawła II).
Po powrocie do Polski: w latach 1980-1996 był adiunktem na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu, w latach 1980-1987 prefektem Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu, a w latach 1987-1996 redaktorem, od 1990 redaktorem naczelnym „Przewodnika Katolickiego”. W 1991 roku habilitował się na Wydziale Filozoficznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie na podstawie rozprawy „Jean-Paul Sartre i Emmanuel Levinas – w poszukiwaniu nowego humanizmu. Studium analityczno-porównawcze” (rozprawa opublikowana pod tytułem „W poszukiwaniu nowego humanizmu. J.-P. Sartre – E. Levinas”, Kraków 1994).
W 1996 roku otrzymał nominację na docenta na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. W samym roku został mianowany visiting professor Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie. W 1996 roku ks. dr hab. Marek Jędraszewski otrzymał nominację na wikariusza biskupiego ds. nauki i kultury w Archidiecezji Poznańskiej oraz na przewodniczącego Wydziału Duszpasterstwa Akademickiego w Kurii Arcybiskupiej w Poznaniu. Dnia 17 maja 1997 roku Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Archidiecezji Poznańskiej. Święcenia biskupie otrzymał dnia 29 czerwca 1997 roku w Poznaniu. Jego dewizą biskupią są słowa „Scire Christum” („Znać Chrystusa”). W związku z powstaniem Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu dnia 26 listopada 1998 roku otrzymał nominację na stanowisko profesora nadzwyczajnego UAM, a dnia 7 grudnia tegoż roku nominację na kierownika Zakładu Filozofii Chrześcijańskiej na Wydziale Teologicznym UAM. Dnia 2 stycznia 2002 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk teologicznych.
Dnia 11 lipca 2012 roku papież Benedykt XVI mianował bp. Marka Jędraszewskiego arcybiskupem metropolitą łódzkim. Ingres do archikatedry łódzkiej odbył się dnia 8 września 2012 roku, w święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Ksiądz Arcybiskup Marek Jędraszewski jest – od 2014 roku – Zastępcą Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. 8 grudnia 2016 r. został mianowany metropolitą krakowskim.
W Konferencji Episkopatu Polski pełni ponadto następujące funkcje – jest Przewodniczącym Rady Naukowej, członkiem: Rady Stałej KEP, Sekcji Nauk Filozoficznych Komisji Nauki Wiary, Komisji Wychowania Katolickiego, Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży, a także delegatem KEP ds. Duszpasterstwa Akademickiego. Jest także Wielkim Kanclerzem Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.
Od 30 września 2012 roku jest przewodniczącym Komisji ds. katechezy, szkół i uniwersytetów Rady Konferencji Biskupich Europy (CCEE). Dnia 30 listopada 2013 roku Ojciec Święty Franciszek włączył go na okres pięciu lat do grona członków Kongregacji Wychowania Katolickiego. W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny 8 grudnia 2016 r. Ojciec Święty Franciszek mianował abp. prof. Marka Jędraszewskiego metropolitą krakowskim.
Abp Stanisław Gądecki
Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Stanisław Gądecki urodził się w Strzelnie (woj. poznańskie) dnia 19 października 1949 roku, z rodziców Leona i Zofii. Tam też egzaminem maturalnym ukończył Liceum Ogólnokształcące (31 maja 1967 roku).
Dnia 5 czerwca 1967 roku został przyjęty do Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie, gdzie w latach 1967-1973 studiował filozofię i teologię. Tam – pod kierunkiem ks. prof. Felicjana Kłonieckiego – napisał pracę dyplomową pt.: „Herodeion w świetle historii, geografii i archeologii”. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk księdza kardynała Stefana Wyszyńskiego w Bazylice Archikatedralnej w Gnieźnie, w Wigilię Zesłania Ducha Świętego, dnia 9 czerwca 1973 roku.
Decyzją księdza kardynała prymasa został skierowany do Rzymu na studia specjalistyczne z zakresu biblistyki. Studiował na Pontificium Institutum Biblicum de Urbe, uzyskując licencjat (9 lutego 1977 roku) na podstawie pracy: „Lo stato primitivo e la versione lucana della parabola degli invitati che si scusano (Lc 14,16-24)”, napisanej pod kierunkiem ks. prof. Jacques Dupont. Następnie udał się do Jerozolimy na Studium Biblicum Franciscanum (1976/77), celem pogłębienia studiów archeologicznych i judeochrześcijańskich. Po powrocie do Rzymu ukończył rok doktorancki (22 maja 1978 roku) i na podstawie pracy: „La liberazione e salvezza nel secondo libro dei Maccabei”, napisanej pod kierownictwem prof. P. Zeraffy na Pontificia Studiorum Universitas a S.Thoma Aq. in Urbe, zdobył doktorat z teologii biblijnej (summa cum laude; 16 czerwca 1982 roku). W okresie studiów – prócz starożytnych języków biblijnych – uczył się języków nowożytnych: włoskiego na Università Italiana per Stranieri w Perugii – 1973; francuskiego na Institut Catholique de Paris i na École Pratique dell’Alliance Française w Paryżu – 1974; angielskiego w Brighton Overseas Students Center i The London School of English – 1975; niemieckiego na Goethe Institut w Passau – 1976 i 1977. Służył pomocą duszpasterską w różnych ośrodkach duszpasterskich na terenie Italii, Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii i USA.
W 1982 roku wrócił do kraju i podjął pracę dydaktyczną z zakresu nauk biblijnych w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie (Archeologia Biblijna, Historia Starego i Nowego Testamentu, Wstęp ogólny do Pisma św., Ewangelie Synoptyczne, Pisma Janowe, Teologia Biblijna) oraz prowadzenie lektoratów języka angielskiego i niemieckiego. Ponadto wykładał egzegezę Starego Testamentu w Prymasowskim Instytucie Teologicznym w Gnieźnie, w Prymasowskim Instytucie Kultury Chrześcijańskiej w Bydgoszczy oraz w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy św. Rodziny w Kazimierzu Biskupim (1983-1992). Od 12 września 1986 do 12 czerwca 1989 roku pełnił funkcję wicerektora Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Służył pomocą duszpasterską w kościele rektorskim św. Jana Chrzciciela w Gnieźnie. Odpowiedzialny za organizację zagranicznych pielgrzymek diecezjalnych, członek Rady Ekonomicznej PWSD, sekretarz administracyjny periodyku Studia Gnesnensia, członek Biblijnej Komisji Przygotowawczej II Synodu Plenarnego. W lecie 1989 roku uczestniczył w programie studiów organizowanym przez Cardinal Bernardin Center for the Study of Eastern European Jewery na Spertus College of Judaica w Chicago, poświęconym żydowskiej teologii, liturgii i kulturze oraz amerykańskiemu pluralizmowi religijnemu. Na przełomie 1989/1990 prowadził badania w École Biblique et Archeologique w Jerozolimie. Uczestniczył w zjazdach, kolokwiach, sympozjach naukowych. Jest autorem ponad 600 artykułów z zakresu biblistyki i dialogu z judaizmem, homilii, rozważań, kilkunastu książek, w tym podręczników, tłumaczonych na język rosyjski.
Dnia 1 lutego 1992 mianowany biskupem pomocniczym Archidiecezji Gnieźnieńskiej i jej ordynariusza, otrzymał stolicę tytularną Rubiconu. Konsekracja biskupia miała miejsce w prymasowskiej archikatedrze w Gnieźnie dnia 25 marca 1992 roku. Nowy ordynariusz archidiecezji gnieźnieńskiej, abp Henryk Muszyński, powierzył mu – prócz zwykłej działalności duszpasterskiej – troskę o sprawy katechizacji i szkół katolickich, duszpasterstwo młodzieży, duszpasterstwo zakonów i permanentną formację prezbiterów archidiecezji gnieźnieńskiej. Przewodniczył Radzie Wydawniczej Gaudentinum. Był sekretarzem Międzynarodowego Komitetu Organizacyjnego Obchodów Tysiąclecia Śmierci św. Wojciecha.
Dnia 28 marca 2002 roku został mianowany przez Jego Świątobliwość Jana Pawła II arcybiskupem metropolitą poznańskim. Kanoniczne objęcie diecezji miało miejsce 2 kwietnia 2002 roku. Uroczysty ingres do archikatedry poznańskiej odbył się 20 kwietnia 2002 roku. Dnia 29 czerwca 2002 roku, na Placu św. Piotra, z rąk ojca świętego otrzymał paliusz metropolitalny.
W wymiarze ogólnopolskim (od dnia 14 marca 1992 roku) wszedł w skład Komisji ds. Katolickiej Agencji Informacyjnej i został członkiem Rady Programowej KAI (był nim do 11 czerwca 2014 roku). Od 2 grudnia 1994 do 1 maja 1996 roku był członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Duchowieństwa. Dnia 20 czerwca 1992 roku zostaje mianowany przez Konferencję Episkopatu Polski wiceprzewodniczącym, a 10 marca 1994 roku – przewodniczącym Komisji Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem. Po reformie struktur Episkopatu Polski (1 maja 1996 roku) zostaje przewodniczącym Rady Episkopatu Polski ds. Dialogu Religijnego, obejmującej trzy gremia: Komitet do Dialogu z Judaizmem, Komitet do Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi, Komitet do Dialogu z Niewierzącymi. Inicjator Dnia Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce. W dniu 28 listopada 2002 roku został wybrany członkiem Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski, a dnia 18 marca 2004 roku – wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski. W latach 2006-2016 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Duszpasterstwa KEP, a w latach 2009-2014 był członkiem Komisji Wspólnej Rządu RP i Konferencji Episkopatu Polski.
Mianowany przez ojca świętego Jana Pawła II konsultorem Papieskiej Komisji ds. Religijnych Relacji z Żydami (1995-2008), brał udział w konferencjach, spotkaniach, sesjach, sympozjach poświęconych tej tematyce w kraju i za granicą. Ojciec Święty Franciszek 8 maja 2014 r. mianował abp. Stanisława Gądeckiego członkiem Kongregacji Nauki Wiary. Metropolita poznański brał też udział zgromadzeniach ogólnych Synodu Biskupów w Rzymie, poświęconych głoszeniu słowa Bożego (2008), nowej ewangelizacji (2012) oraz rodzinie (2014 i 2015).
Abp Stanisław Gądecki 12 marca 2014 roku został wybrany na przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski na pięcioletnią kadencję, a 8 października 2016 roku na wiceprzewodniczącego Rady Konferencji Episkopatów Europy (Consilium Conferentiarum Episcoporum Europae, CCEE).
Bp Artur G. Miziński
Sekretarz Generalny
Konferencji Episkopatu Polski
Bp Artur Grzegorz Miziński urodził się 13 lutego 1965 roku w Opolu Lubelskim. W latach 1971-1979 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Kluczkowicach. Liceum Ogólnokształcące w Kraśniku Fabrycznym ukończył w roku 1983. W październiku 1983 roku rozpoczął formację w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie. Święcenia diakonatu przyjął w katedrze lubelskiej 31 marca 1988 r. Seminarium i studia teologiczne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim ukończył w listopadzie 1988 roku z tytułem magistra teologii, na podstawie pracy magisterskiej „Rola chrześcijaństwa w życiu narodu polskiego w ujęciu arcybiskupa Józefa T. Teodorowicza”. Święcenia prezbiteratu przyjął w Wielki Czwartek 23 marca 1989 r. z rąk ówczesnego biskupa lubelskiego Bolesława Pylaka. Jako neoprezbiter pracował w parafii pw. św. Józefa w Tomaszowie Lubelskim (1989-1991), a następnie w parafii pw. św. Maksymiliana w Lublinie (1991-1992).
W czerwcu 1992 r. został skierowany na studia specjalistyczne z prawa kanonicznego w Papieskim Uniwersytecie Santa Croce w Rzymie, gdzie uzyskał licencjat w zakresie prawa kanonicznego (24.06.1994). Następnie w Papieskim Uniwersytecie Laterańskim odbył cykl doktorancki zakończony obroną pracy doktorskiej pt. Ruolo preminente dell’Ordinario nel processo penale canonico secondo la normativa del Codice di Diritto Canonico del 1983 (14.06.1996). W latach 1996-1999 odbył studia w Studium Rotalnym przy Trybunale Roty Rzymskiej i otrzymał tytuł adwokata Roty Rzymskiej. W 1999 r. rozpoczął pracę dydaktyczno-naukową na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL w Katedrze Kościelnego Prawa Procesowego. W latach 1999-2014 sprawował urząd adwokata stałego przy Sądzie Metropolitalnym w Lublinie, a w latach 2000 – 2004 pełnił funkcję kanclerza Kurii Metropolitalnej w Lublinie. Od grudnia 2000 roku jest kanonikiem gremialnym Kapituły Archikatedralnej w Lublinie.
W dniu 3 maja 2004 roku został mianowany biskupem pomocniczym Archidiecezji Lubelskiej (tyt. Tarasa in Numidia). Jest osiemnastym biskupem pomocniczym w historii Kościoła lubelskiego. Za swoje zawołanie biskupie przyjął słowa: Misericordia Tua confisus sum – zaufałem miłosierdziu Twemu (Ps 13,6). Święcenia biskupie przyjął w Archikatedrze Lubelskiej w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego 30 maja 2004 roku.
Od 2003 roku jest członkiem Towarzystwa Naukowego KUL. W roku 2005 został przyjęty jako członek zwyczajny do Stowarzyszenia Kanonistów Polskich, a od 9 grudnia 2008 wchodzi w skład Komisji XIV Prawniczej Oddziału PAN w Lublinie. Od 2012 roku jest w radzie naukowej czasopisma „Kościół i Prawo”.
W latach 2005-2014 pełnił funkcję Delegata KEP ds. Duszpasterstwa Prawników. W latach 2006-2014 był członkiem Rady Prawnej KEP, a od 8 marca 2010 do 8 października 2014 członkiem Rady ds. Środków Społecznego Przekazu KEP.
W 2012 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego z zakresu prawa kanonicznego na podstawie rozprawy Status Prawny adwokata w Kościele łacińskim. W tym samym roku został kierownikiem Katedry Kościelnego Prawa Karnego i pełnił tę funkcję do 2015 roku. Jest autorem dwu monografii oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych. Wypromował 74 magistrów prawa kanonicznego.
10 czerwca 2014 został wybrany na Sekretarza Generalnego KEP. Od 2014 roku z urzędu wchodzi do Rady Stałej KEP. W tym samym roku został powołany na Przewodniczącego Komitetu Organizacyjnego ds. Wizyty Ojca Świętego w Polsce w 2016 r. Jest także członkiem Zespołu KEP ds. Wizyty Ojca Świętego w Polsce 2016 r. oraz Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Obchodów 1050. Rocznicy Chrztu Polski w 2016 r. W 2014 roku dołączył do Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i Episkopatu, Komisji Mieszanej: Biskupi – Wyżsi Przełożeni Zakonni oraz Rady Nadzorczej Fundacji „Opoka”.
